UroFuraginum

Uro Furaginum - skład leku:
1 tabl. zawiera 50 mg furaginy (=akrytoiny = furazydyny). Składniki pomocnicze: skrobia kukurydziana, sacharoza, krzemionka koloidalna bezwodna, kwas stearynowy.
 
UroFuraginum - mechanizm działania

Furagina to pochodna nitrofuranu, chemioterapeutyk aktywny wobec Gram-dodatnich i Gram-ujemnych bakterii wywołujących zakażenia dróg moczowych.
Działa silnie bakteriostatycznie m.in. na Staphylooccus aureus, S. epidermidis, S. faecalis, Salmonella spp., Shigella spp., Proteus spp., Klebsiella spp., Escherichia spp., Enterobacter spp. Wykazuje działanie przeciwpierwotniakowe i niewielkie przeciwgrzybicze.
Nie działa na Pseudomonas aeruginosa i większość szczepów Proteus vulgaris.
Furagina szybko wchłania się z przewodu pokarmowego, osiągając Cmax we krwi w ciągu 0,5 h. Stężenia we krwi i tkankach są niewielkie. Jest wydalana z moczem, w którym osiąga stężenia terapeutyczne.
Przyjmowanie furaginy z pokarmem wysokobiałkowym zwiększa jej dostępność biologiczną i zwiększa stężenie leku w moczu.
 
UroFuraginum - wskazania do stosowania

Zakażenie dolnych dróg moczowych.
 
UroFuraginum - przeciwwskazania

Nadwrażliwość na pochodne nitrofuranu lub substancje pomocnicze preparatu. Ciężka niewydolność nerek (skąpomocz, bezmocz). Rozpoznana polineuropatia (np. cukrzycowa). Niedobór G-6-PD (ze względu na ryzyko wystąpienia niedokrwistości megaloblastycznej lub hemolitycznej). I trymestr ciąży.
 
UroFuraginum - środki ostrożności

Ostrożnie stosować u pacjentów z niewydolnością nerek, niedokrwistością, niedoborem witamin z grupy B i kwasu foliowego, chorobami płuc, cukrzycą.
 
UroFuraginum - ciąża i karmienie piersią

Nie stosować furaginy w I trymestrze ciąży. Z uwagi na ryzyko wywołania niedokrwistości hemolitycznej u płodu należy zachować szczególną ostrożność u kobiet w III trymestrze ciąży. Nie stosować w okresie karmienia piersią.
 
UroFuraginum - działania niepożądane

UroFuraginum jest zazwyczaj bardzo dobrze tolerowany. Najczęściej występują: nudności, ból głowy, nadmiernie oddawanie gazów. Rzadziej (nie więcej niż u 1% pacjentów): sinica wskutek methemoglobinemii, zawroty głowy, senność, zaburzenia widzenia, neuropatia obwodowa, także o ostrym lub nieodwracalnym przebiegu (do jej wystąpienia szczególnie predysponują: niewydolność nerek, niedokrwistość, cukrzyca, zaburzenia elektrolitowe, niedobór wit. B), ostre, podostre i przewlekłe reakcje nadwrażliwości na pochodne nitrofuranu, dotyczące układu oddechowego (gorączka, dreszcze, kaszel, ból w klatce piersiowej, wysięk do jamy opłucnowej), zaparcia, biegunka, niestrawność, ból brzucha, wymioty, zapalenie ślinianek, zapalenie trzustki, rzekomobłoniaste zapalenie jelit, łysienie, złuszczające zapalenie skóry, rumień wielopostaciowy, zespół Stevensa-Johnsona, gorączka, dreszcze, złe samopoczucie, zakażenia drobnoustrojami opornymi na pochodne nitrofuranu (najczęściej pałeczkami z grupy Pseudomonas lub grzybami z rodzaju Candida), świąd, pokrzywka, anafilaksja, obrzęk naczynioruchowy, wysypka, polekowe zapalenie wątroby, żółtaczka cholestatyczna, martwica miąższu wątroby. Pochodne nitrofuranu mają negatywny wpływ na czynność jąder - mogą powodować zmniejszenie ruchliwości plemników, zmniejszać wydzielanie nasienia oraz prowadzić do patologicznych zmian w morfologii plemników.
 
UroFuragina - interakcje z lekami

Probenecyd (w dużych dawkach) i sulfinpirazon zmniejszają wydzielanie kanalikowe pochodnych nitrofuranu, mogą powodować kumulację furaginy w organizmie, zwiększając jej toksyczność. Zmniejszają jednocześnie stężenie furaginy w moczu poniżej MIC, osłabiając jej skuteczność terapeutyczną. Antybiotyki aminoglikozydowe i tetracykliny nasilają działanie przeciwbakteryjne furaginy. Chloramfenikol i rystomycyna nasilają działanie hemotoksyczne furaginy. Atropina opóźnia wchłanianie pochodnych nitrofuranu, nie wpływając na ich biodostępność. Witaminy z grupy B zwiększają wchłanianie pochodnych nitrofuranu. Podczas podawania pochodnych nitrofuranu stwierdzano fałszywie dodatnie wyniki oznaczeń stężenia glukozy w moczu z użyciem roztworów Benedict'a i Fehling'a. Testy wykonywane metodami enzymatycznymi były prawidłowe.
 
UroFuraginum - dawkowanie

Lek stosowany jest doustnie. Dorośli: w pierwszym dniu leczenia 100 mg (=2 tabletki) 4 razy na dobę, następnie 100 mg (=2 tabletki) 3 razy na dobę. Leczenie trwa zwykle 7-8 dni. W przypadku nasileniua objawów lub braku poprawy po 7-8 dniach, należy udać się do lekarza.
W razie konieczności kurację można powtórzyć po upływie 10-15 dni.
Preparat UroFuragin należy przyjmować z posiłkiem wysokobiałkowym.
 
UroFuragin - uwagi

Preparat może powodować zaburzenia układu nerwowego, tj. zawroty głowy, senność, zaburzenia widzenia, które mogą upośledzać zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.