- Strona główna
- Choroby
- Objawy
- Operacje
- Galeria
- Słownik terminów
- Konsultacje
- Sklep
- Katalog lekarzy
- Kontakt
Furaginum
Furaginum
Postać leku
Preparat dostępny jest w postaci tabletek. Każde opakowanie Furaginum zawiera 30 tabletek. W skład każdej tabletki Furaginum wchodzi 50 mg furaginy (furazydyny).
Jak wygląda tabletka Furaginum
Furaginum występuje w postaci żółto - pomarańczowych tabletek okrągłego kształtu. Tabletki z jednej strony mają kreskę dzielącą.
Skład leku Furaginum
Substancją czynną leku Furaginum jest furazydyna. Furazydyna jest chemioterapeutykiem o szerokim zakresie działania przeciwbakteryjnego. Ze względu na strukturę chemiczną, furazydyna zaliczana jest do grupy leków zwanych pochodnymi nitrofuranu. Stosowana w leczeniu i profilaktyce ostrych i przewlekłych zakażeń dolnych dróg moczowych (z wyjątkiem zakażeń wywołanych przez Pseudomonas aeruginosa), w tym ciężkich zakażeń, gdy stosowanie innych preparatów przeciwbakteryjnych jest nieskuteczne. Działanie furazydyny polega między innymi na hamowaniu syntezy białek bakteryjnych i uszkadzaniu bakteryjnego DNA przez co zahamowaniu ulega proces namnażania się bakterii. Dodatkowo, nitrofurany aktywują układ odpornościowy organizmu. Zakres działania obejmuje bakterie Gram–dodatnie i Gram–ujemne (również bakterie oporne na sulfonamidy). Silnie bakteriobójcze działanie wykazuje wobec: Staphylococcus aureus, Escherichia coli, Enterococcus spp. Nieskuteczna przeciwko Pseudomonas aeruginosa i niektórym szczepom Proteus spp.
Wskazania do stosowania Furaginum
Furaginum stosowany jest w leczeniu ostrych i przewlekłych niepowikłanych zakażeń dolnych dróg moczowych wywołanych przez drobnoustroje Escherichia coli.
Dawkowanie leku Furaginum
Tabletki Furaginum podawane są doustnie, podczas posiłków zawierających białko, które powoduje zwiększenie dostępności biologicznej leku. Dorośli: pierwszy dzień leczenia - 100 mg (2 tabletki) 4 razy na dobę, następne dni 100 mg (2 tabletki) 3 razy na dobę. Dzieci od 2 do 14 roku życia: lek stosuje się przez 7-8 dni. Gdy zachodzi konieczność, kuracja może być powtórzona po 10-15 dniach. U dzieci poniżej 2 roku życia należy ustalić dawkę bezpośrednio z lekarzem.
Przeciwwskazania do stosowania Furaginum
Nadwrażliwość na pochodne nitrofuranu lub na którykolwiek ze składników preparatu, pierwszy trymestr ciąży, ciężka niewydolność nerek (skąpomocz, bezmocz), rozpoznana polineuropatia, np. cukrzycowa, niedobór dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej.
Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności
Zachować szczególną ostrożność u pacjentów z niewydolnością nerek, niedokrwistością, niedoborem witamin z grupy B i kwasu foliowego oraz chorobami płuc. Chorzy na cukrzycę powinni zachować ostrożność, gdyż furagina może spowodować rozwój polineuropatii. Badania kliniczne wykazały, że pochodne nitrofuranu mają negatywny wpływ na czynność jąder. Mogą powodować zmniejszenie ruchliwości plemników, zmniejszać wydzielanie spermy oraz prowadzić do patologicznych zmian w morfologii plemników.
Podczas długotrwałego stosowania Furaginum należy kontrolować morfologię krwi (leukocytoza) oraz biochemiczne parametry czynności nerek i wątroby. Interakcje z innymi lekami i inne rodzaje interakcji: furagina jest antagonistą kwasu nalidyksowego, hamującym jego działanie bakteriostatyczne. Leki urykozuryczne, takie jak probenecyd (w dużych dawkach) i sulfinpirazon zmniejszają wydzielanie kanalikowe pochodnych nitrofuranu i mogą powodować kumulację furaginy w organizmie, zwiększając jej toksyczność i zmniejszając stężenie w moczu poniżej minimalnego stężenia bakteriostatycznego, a w konsekwencji prowadzić do osłabienia skuteczności terapeutycznej. Jednoczesne podawanie leków alkalizujących, które zawierają trójkrzemian magnezu zmniejsza wchłanianie furaginy. Antybiotyki aminoglikozydowe i tetracykliny podawane razem z furaginą nasilają jej działanie przeciwbakteryjne. Chloramfenikol i rystomycyna zwiększają działanie hemotoksyczne. Atropina opóźnia wchłanianie pochodnych nitrofuranu, ale ogólna ilość wchłoniętej substancji nie zmienia się. Jednoczesne przyjmowanie witamin z grupy B zwiększa wchłanianie pochodnych nitrofuranu. Ciąża i laktacja: leku nie należy stosować w I trymestrze ciąży. Z uwagi na ryzyko spowodowania niedokrwistości hemolitycznej u płodu należy zachować szczególną ostrożność u kobiet w III trymestrze ciąży. Z uwagi na przenikanie furaginy do mleka kobiecego, leku nie należy stosować w okresie karmienia piersią.
Działania niepożądane lekku Furaginum
Na ogół lek jest bardzo dobrze tolerowany, często: nudności, bóle głowy i nadmierne oddawanie gazów; rzadko lub bardzo rzadko (u mniej niż 1% pacjentów): zawroty głowy, senność, zaburzenia widzenia, neuropatia obwodowa, sinica wskutek methemoglobinemii, ostre, podostre i przewlekłe reakcje z nadwrażliwości w obrębie układu oddechowego (gorączka, dreszcze, kaszel, ból w klatce piersiowej, wysięk do jamy opłucnowej - reakcje przewlekłe występowały u chorych przyjmujących lek dłużej niż 6 miesięcy i najczęściej szybko lub bardzo szybko ustępowały po odstawieniu leku), zaparcia, biegunka, objawy dyspeptyczne, bóle brzucha, wymioty, zapalenie ślinianek, zapalenie trzustki, rzekomobłoniaste zapalenie jelit, łysienie, złuszczające zapalenie skóry, rumień wielopostaciowy, zespół Stevensa-Johnsona, gorączka, dreszcze, złe samopoczucie, zakażenia drobnoustrojami opornymi na pochodne nitrofuranu, najczęściej pałeczkami z grupy Pseudomonas lub grzybami z rodzaju Candida, świąd, pokrzywka, anafilaksja, obrzęk naczynioruchowy, wysypka, objawy polekowego zapalenia wątroby, żółtaczka cholestatyczna, martwica miąższu wątroby.
Podmiot odpowiedzialny
Adamed Sp. z o.o.,
Pieńków 149,
05-152 Czosnów k/Warszawy,
Wszystkie informacje zawarte w artykule pochodzą z ulotki producenta leku firmy Adamed.
TOT - taśmowa operacja nietrzymania moczu u mężczyzn. Leczenie nietrzymania moczu - TOT.
Urostomia - odprowadzenie moczu sposobem Brickera po cystektomii radykalnej.
Obraz śródmiąższowego zapalenia pęcherza moczowego w cystoskopii.
Założenie cystostomii. Przetoka nadłonowa - cystofix - film przedstawiający sposób założenia cystostomii.