Operacja plastyczna miedniczki sposobem Andersona - Hynesa

Zwężenie połączenia miedniczkowo-moczowodowego nazywane współcześnie przeszkodą podmiedniczkową może być spowodowane anatomiczną przeszkodą w odpływie lub jest wynikiem nieprawidłowego unerwienia miedniczki i moczowodu w miejscu ich połączenia. Przeszkoda podmiedniczkowa może występować jako wada wrodzona oraz jako wada nabyta. Nabyte zwężenie połączenia miedniczkowo-moczowodowego występuje jako następstwo zabiegów operacyjnych na miedniczce nerkowej i moczowodzie a także jako wynik przewlekłego stanu zapalnego.

Operacja sposobem Andersona - Hynesa wykonywana jest sposobem otwartym - klasyczny zabieg operacyjny lub metodą laparoskopową. Decyzja o leczeniu operacyjnym przeszkody podmiedniczkowej podejmowana jest na podstawie wywiadu lekarskiego i badań diagnostycznych.

Wskazania do operacyjnego leczenia zwężenia połączenia miedniczkowo-moczowodowego

  dolegliwości bólowe okolicy lędźwiowej nasilające się po obciążeniu płynami
  wodonercze będące przyczyną nawracającej infekcji układu moczowego powikłane tworzeniem się kamieni w układzie kielichowo - miedniczkowym nerki.
  postępująca niewydolność nerek stwierdzona w kontrolnych badaniach parametrów nerkowych
  wodonercze stwierdzone w USG ze zwężoną warstwą miąższową
  scyntygraficznie potwierdzona upośledzona funkcja wydzielnicza nerki

Fot. Urograficzny obraz zwężenia miedniczkowo-moczowodowego po stronie prawej.

Diagnostyka przedoperacyjna

Diagnostyka obrazowa ma kluczowe znaczenie w kwalifikacji do leczenia operacyjnego zwężenia miedniczkowo moczowodowego. Najczęściej wykonywanym badaniem, które pozwala określić stopień zastoju moczu w miedniczce nerkowej jest USG jamy brzusznej. Badanie USG nerek nie wymaga szczególnego przygotowania ze strony pacjenta.

Urografia jest badaniem czynnościowo - morfologicznym pozwalającym na ocenę budowy i funkcji układu moczowego. Badanie polega na dożylnym podaniu środka kontrastującego i wykonaniu serii zdjęć rentgenowskich. Środek kontrastujący wydzielany jest do moczu co widoczne jest na zdjęciu jako zakontrastowanie układu kielichowo - miedniczkowego i moczowodu.

Scyntygrafia nerek jest badaniem obrazowym polegającym na podaniu niewielkich ilości izotopu promieniotwórczego - radioznacznika i obserwacji budowy i funkcji nerek za pośrednictwem gammakamery podłączonej do komputera. Analiza komputerowa otrzymanych danych pozwala na określenie stopnia wychwytu radioznacznika przez miąższ nerki i ustalenie wydolności nerki.

Ureteropielografia wstępująca jest badaniem wykonywanym w sytuacji gdy pozostałe metod diagnostyczne nie wnoszą szczegółów do diagnostyki przyczyny zastoju moczu w układzie kielichowo - miedniczkowym. Badanie polega na podaniu środka kontrastującego przez cewnik moczowodowy założony przez cewkę moczową do moczowodu. Bezpośrednio po podaniu środka kontrastowego wykonywane jest zdjęcie przeglądowe nreki pęcherza, na którym uwidacznia się zakontrastowany moczowód i układ kielichowo - miedniczkowy nerki.

Ureteropielografia zstępująca polega na wykonaniu zdjęcia przeglądowego nerek i pęcherza po podaniu środka kontrastującego przez cewnik nefrostomijny założony do układu kielichowo - miedniczkowego nerki. Badanie stosowane u pacjentów z założoną wcześniej nefrostomią pomaga uwidocznić lokalizację i rodzaj przeszkody w odpływie moczu z nerki. Nefrostomia zakładana jest w przypadku dużego wodonercza z twowarzyszącym stanem gorączkowym.

Przebieg operacji

Operacja wykonywana jest w warunkach bloku operacyjnego w znieczuleniu ogólnym złożonym. Po znieczuleniu pacjenta jest on układany na stole operacyjnym na boku przeciwległym do operowanej strony. Dostęp do przestrzni zaotrzewnowej gdzie zlokalizowana jest nerka uzyskiwany jest poprzez nacięcie okolicy lędźwiowej. Kolejno rozcinane są poszczególne warstwy mięśni tworzące ścianę jamy brzusznej i uwidacznia się przestrzeń zaotrzewnową. Po uzyskaniu wygodnego dostępu do operowanej okolicy nacinana jest powięź Geroty i zakładany jest rozwieracz zapewniający wygodny wgląd w pole operacyjne.