Zaawansowany rak pęcherza moczowego z przerzutami

W momencie rozpoznania raka urotelialnego pęcherza moczowego naciekanie mięśniówki pęcherza stwierdzane jest u blisko 30% pacjentów. Raki powierzchowne - tzn. ograniczone do błony śluzowej i podśluzowej stwierdzane są u około 70% pacjentów w momencie rozpoznania. Naciekający na mięśniówkę rak pęcherza moczowego jest jednym ze wskazań do leczenia radykalnego polegającego na cystektomii radykalnej czyli usunięcia pęcherza moczowego wraz z otaczającymi strukturami (gruczoł krkowy wraz z pęcherzykami nasiennymi i macica z częścią pochwy).

U blisko 15% pacjentów poddanych cystektomii radykalnej dojdzie do wznowy nowotworu. Wznowy miejscowe zgodnie ze statystykami EAU stanowią 30% a zdecydowana większość wznów obserwowana jest w węzłach chłonnych chorego. Leczenie pacjentów z wznową miejscową lub uogólnioną jest niezwykle trudne i wiąże się z dużym odsetkiem niepowodzeń.

Chemioterapia w zaawansowanym raku pęcherza moczowego

Chemioterapia ma na celu zniszczenie komórek raka, które pozostały w oragniźmie po usunięciu pęcherza moczowego (w miejscu po usuniętym pęcherzu, węzłach chłonnych, narządach miąższowych etc.. Chemioterapia w przypadku urotelialnego raka pęcherza moczowegopodawana jest w postaci wlewów dożylnych.

Rak urotelialny pęcherza moczowego jest nowotworem chemiowrażliwym dlatego u niektórych pacjentów ze wznową miejscową lub uogólnioną po cystektomii możliwe jest zastosowanie chemioterapii. Skuteczność chemioterapii w przypadku uogólnionego raka pęcherza moczowego jest stosunkowo niewielka i wiąże się z dużym ryzykiem licznych powikłań.

Czy każdy pacjent z rozsianym rakiem pęcherza moczowego kwalifikuje się do chemioterapii?

Skuteczność chemioterapii w raku pęcherza uzależniona jest od stopnia zaawansawoania choroby, wieku pacjenta i chorób współistniejących oraz rodzaju zastosowanego chemioterapeutyku. W przypadku raka urotelialnego z przerzutami blisko 60% pacjentów nie kwalifikuje się do chemioterapii z wykorzystaniem cisplatyny.

Funkcja nerek określana za pomocą klirensu kreatyniny, stan ogólny pacjenta i choroby współistniejące stanowią podstawę kwalifikacji pacjenta do chemioterapii w uogólnionym raku pęcherza moczowego. Klirens kreatyniny jest parametrem określającym filtrację kłębuszkową nerek pozwalającym na ocenę czynności nerek.