Biopsja gruczołu krokowego pod kontrolą USG

Stercz (łac. prostata) jest gruczołem wielkością i kształtem przypominającym kasztana.
Biopsja prostaty jest badaniem, podczas którego pobierane są drobne wycinki gruczołu krokowego do badania pod mikroskopem.

Aby urolog mógł obejrzeć strukturę gruczołu krokowego na aparacie USG konieczne jest włożenie głowicy transrektalnej do odbytnicy. Głowica transrektalna jest specjalną głowicą USG podobną do tych stosowanych w badaniach ginekologicznych.
Głowica transrektalna w swoim korpusie ma wbudowany kanał biopsyjny, przez który urolog wprowadza igłę TRUCUT. Igła TRUCUT jest specjalnie zaprojektowaną igłą, która umożliwia urologowi precyzyjne pobranie wycinków z gruczołu krokowego pod kontrolą obrazu oglądanego na monitorze aparatu USG.

Po co jest robiona jest biopsja stercza?

Wycinki pobrane podczas biopsji  prostaty utrwalane są w formalinie a następnie po odpowiednim opracowaniu oceniane przez patomorfologa pod mikroskopem.
Biopsja gruczołu krokowego jest badaniem stosowanym do rozpoznawania raka gruczołu krokowego.

Kogo urolog może skierować pacjenta na biopsję stercza?

  pacjenta z podejrzeniem raka prostaty z podwyższonym poziomem PSA
  pacjenta, u którego stwierdził nieprawidłowość w badaniu DRE
  pacjenta, który miał wcześniej biopsję prostaty z prawidłowym wynikiem histopatologicznym, u którego utrzymuje się podwyższone stężenie PSA
  pacjenta po wcześniejszej biopsji prostaty, która nie wykazała komórek nowotworowych lecz stwierdzono w niej komórki o nieprawidłowej budowie.

Powiadom urologa wykonującego Twoją biopsję o :

przyjmowanych lekach, które mogą mieć wpływ na krzepnięcie krwi
problemach z krzepnięciem krwi
alergiach na leki
sztucznych zastawkach serca lub wszczepionych rozrusznikach

Czy biopsja prostaty jest wykonywana w znieczuleniu?

Biopsja gruczołu krokowego wykonywana jest w większości przypadków w znieczuleniu miejscowym żelem lignocainowym. U pacjentów z nasiloną reakcją bólową wykonuje się biopsję w znieczuleniu dożylnym. W przypadku znieczulenia dożylnego pacjent musi być na czczo minimum przez 6 godzin przed znieczuleniem.

Jak wygląda biopsja stercza?

Pacjent podczas biopsji ułożony jest na boku. Urolog wprowadza żel znieczulający do odbytnicy i wprowadza głowicę transrektalną. Przed przystąpieniem do biopsji urolog wykonuje USG transrektalne, oceniając gruczoł krokowy. Kolejnym etapem jest pobranie od 6 do 12 wycinków z gruczołu krokowego. Czasami istnieje konieczność pobrania większej liczby wycinków. U pacjentów z bardzo dużym prawdopodobieństwem choroby nowotworowej wykonywana jest biopsja formalna (kilka wycinków).

Jak biopsja jest odczuwana przez pacjenta?

Pacjenci poddawani biopsji gruczołu krokowego zgłaszają uczucie parcia na stolec, wrażenie ucisku na gruczoł krokowy. Moment pobrania wycinka z gruczołu krokowego odczuwany jest jako delikatne ukłucie.

Po biopsji gruczołu krokowego pacjenci zgłaszają niewielki dyskomfort odczuwalny w odbytnicy lub okolicy krocza. U części pacjentów pojawia się krew w moczu. Obecność krwi w moczu nie wymaga żadnej interwencji i ustępuje samoistnie. W przypadku utrzymywania się krwawienia lub masywnego krwiomoczu należy zgłosić się do urologa. Obecność krwi w nasieniu może pojawić się przez okres około miesiąca po biopsji. Krwawienie z odbytnicy utrzymuje się przez około 2-3 dni po biopsji gruczołu krokowego.

Możliwe powikłania po biopsji stercza

Do najczęściej występujących powikłań biopsji stercza zalicza się :
  zapalenie gruczołu krokowego stwierdzane jest u około 1 pacjenta na 170 wykonanych biopsji. Przyjmowanie antybiotyku na kilka dni przed planowaną biopsją z reguły pozwala na uniknięcie tego powikłania.
  krwawienie z  cewki moczowej
  krwawienie z odbytnicy, niewielka ilość świeżej krwi lub skrzepów dopuszczalna jest przez 2-3 dni po biopsji gruczołu krokowego
  zatrzymanie moczu

Kiedy należy skontaktować się z urologiem po biopsji stercza?

pojawienie się gorączki i bólu krocza
utrzymujące się ponad 2-3 dni krwawienie z cewki moczowej lub odbytnicy
zatrzymanie moczu od ponad 8 godzin