Przyczyny powstawania wodniaka jądra

Nabyty wodniak jądra

Wodniak jądra u pacjentów dorosłych jest najczęściej powikłaniem przebytego zapalenia jądra, najądrza lub wynikiem urazu. U pacjentów po operacjach przepukliny pachwinowej i żylaków powrózka nasiennego obserwuje się zwiększoną częstość występowania wodniaków jądra. Przyczyną powstawania wodniaka jądra u pacjentów dorosłych jest zaburzenie równowagi między powstawaniem a wchłanianiem płynu przez osłonkę pochwową jądra.

Wrodzony wodniak jądra

5-6 % noworodków płci męskiej rodzi się z wrodzonym wodniakiem jądra. 10% wrodzonych wodniaków jądra występuje obustronnie. Przyczyną gromadzenia się płynu surowiczego w obrębie osłonek jądra jest niezarośnięcie wyrostka pochwowego. Jądra pod koniec rozwoju płodowego zstępują z jamy brzusznej do worka mosznowego pociągając za sobą wypustkę otrzewnej – wyrostek pochwowy. Lokalizacja jąder w mosznie zapewnia im niższe ciśnienie i temperaturę od tych panujących w jamie brzusznej.  Wyrostek pochwowy u części małych chłopców pozostaje otwarty co powoduje swobodne przepływanie płynu surowiczego wodniaka do jamy otrzewnej. Często rodzice zgłaszają powiększanie lub zmniejszanie wodniaka jądra w zależności od aktywności fizycznej dziecka. U większości pacjentów pod koniec 1 – 2 roku życia kanał ulega samoistnemu zamknięciu a wodniak wchłania się. W przypadku kiedy wodniak jądra nie ulega samoistnemu wchłonięciu nazywany jest on wodniakiem niekomunikującym. Wodniaki jądra, które nie ulegną samoistnemu wchłonięciu do 2 roku życia wymagają leczenia operacyjnego.