Torbiel nerki - cystis renis

Torbiel nerki jest najczęściej występującym nowotworem łagodnym występującym w nerkach. Częstość występowania w populacji dorosłych wynosi około 50%. Najczęściej torbiel nerki jest zmianą pojedynczą dotyczącą tylko jednej nerki. W większośći przypadków torbiel nerki występuje w dolnym biegunie nerki.

Objawy torbieli nerek

Zdecydowana większość pacjentów z torbielami nerek nie odczuwa żadnych dolegliwości. Najczęściej torbiele nerek wykrywane są przypadkowo podczas badania usg jamy brzusznej lub tomografii wykonywanych w diagnostyce schorzeń jamy brzusznej.
W rzadkich przypadkach torbiel nerki może powodować nadciśnienie tętnicze - najczęściej w sytuacji dużej torbieli w okolicy wnęki nerki. Zdarzają się pacjenci z pobolewaniami okolicy lędźwiowej.

Patogeneza

Torbiel nerki jest schorzeniem nabytym. U dzieci torbiele występują bardzo rzadko. Istnieją dwie teorie tłumaczące powstawanie torbieli nerek - mechaniczna - wzrost ciśnienia i toksyczna.

Diagnostyka
 
Ultrasonografia jamy brzusznej jest najczęstszym badaniem obrazowym, podczas którego stwierdzane są torbiele nerek. Według Daltona torbiel nerki musi spełniać następujące kryteria aby móc rozpoznać torbiel prostą nerki :

        bezechowa zawartość
        kulisty lub owalny kształt
        dobrze widoczna ściana dystalna
        wzmocnienie echa poza torbielą

Tomografia komputerowa - CT

Jest to badanie, w którym można stwierdzić torbiele mające kilka milimetrów średnicy. Podstawowymi kryteriami torbieli prostej nerki stwierdzonej w CT są :

        kulisty kształt z bezechową zawartością
        gęstość płynu zbliżona do gęstości wody
        zmiana dobrze odgraniczona od miąższu nerkowego
        brak wychwytu środka kontrastowego

Urografia

Badanie pozwalające na ukazanie stosunków anatomicznych torbieli nerki i układu kielichowo - miedniczkowego. Najczęściej torbiel nerki powoduje modelowanie układu kielichowo miedniczkowego nerki. Urografia pozwala także na zobrazowanie ewentualnego połączenia światła torbieli nerki  z układem kielichowo miedniczkowym.
 
Różnicowanie torbieli nerek

W różnicowaniu torbieli nerki najważniejsze jest odróżnienie torbieli od raka nerki. Czasami badanie usg jest niewystarczające i konieczne jest wykonanie tomografii komputerowej.

Leczenie

Wskazaniem do podjęcia leczenia są torbiele objawowe. Pacjenci z torbielami bezobjawowymi powinni być okresowo kontrolowani. Sposoby leczenia torbieli nerek :

  punkcja torbieli pod kontrolą usg . Płyn zaaspirowany podczas punkcji wysyłany jest do badania cytologicznego. Po opróżnieniu torbieli często podawany jest środek drażniący celem obliteracji.
  laparoskopia daje dobre wyniki, wymaga znieczulenia ogólnego i pozostania na kilka dni w szpitalu.
  operacje otwarte zarezerwowane są dla dużych, nawracających torbiel lub torbieli z zawartością w świetle.