- Strona główna
- Choroby
- Objawy
- Operacje
- Galeria
- Słownik terminów
- Konsultacje
- Sklep
- Katalog lekarzy
- Kontakt
Wyślij do nas materiały
Dodaj do ulubionych- Przerost prostaty
- Kamica nerkowa
- Kamica moczowodowa
- Kamica pęcherza
- Rak nerki
- Rak moczowodu
- Rak pęcherza
- Rak prostaty
- Rak jądra
- Stulejka
- zobacz więcej
- Usunięcie nerki
- TURT
- TURP
- Prostatectomia
- Obrzezanie
- Operacja wodniaka jądra
- Urethrotomia
- Enukleacja guza
- ESWL
- URSL
- zobacz więcej
- Urografia
- Cystoskopia
- TRUS
- Ureterorenoskopia
- Biopsja stercza
- Badanie USG
- Pielografia
- Tomografia komputerowa
- Cystografia
- Uretrografia
- zobacz więcej
Brązowa plama na spodzie penisa 
Czy Eligard jest skutecznym lekiem w leczeniu raka prostaty?
Czy Eligard jest skutecznym lekiem w leczeniu raka prostaty?
Dostałem receptę na zastrzyk Eligard z powodu raka prostaty Gleason 4+4=8 i PSA 91 ng/ml. Wiem, że jest to lek hormonalny i powinienem go zastosować ze względu na wysoki wskaźnik PSA. Czy Eligard jest powszechnie stosowanym lekiem? Czy jest to bezpieczny lek w leczeniu hormonalnym raka prostaty?
Odpowiedź zespołu eUrologia.pl
Eligard - leuproleina jest analogiem LHRH stosowanym w hormonoterapii raka gruczołu krokowego. Eligard produkowany jest przez japoński koncern farmaceutyczny - Astellas. Eligard jest bezpiecznym lekiem stosowanym w hormonoterapii raka stercza na całym świecie. Więcej informacji na temat leczenia hormonalnego raka gruczołu krokowego można znaleźć w artykule: Hormonoterapia raka gruczołu krokowego.
Polecane artykuły
Polecane filmy
Budowa i funkcja układu moczowego. Układ moczowy - anatomia i fizjologia. Fizjologia nerek.
Cystoskopia - widok wnętrza pęcherza - wziernikowanie pęcherza moczowego. Oglądanie pęcherza - cystoskopia.
Rozcięcie zwężenia ujścia zewnętrznego cewki moczowej - meatotomia.
Animacja przedstawiająca operację prostatektomii radykalnej wykonywaną u pacjentów z rakiem stercza.
Intermedia: Katalog lekarzy | Mapa serwisu
E-commerce: Sklep internetowy | Apteka | Konsultacje online
i nie są wystarczające do stawiania diagnoz, podejmowania leczenia lub jego zaprzestania bez osobistej konsultacji z lekarzem.