Mechanizm powstawania żylaków powrózka nasiennego

Powstawanie żylaków powrózka nasiennego tłumaczy się przyjęciem przez człowieka w przebiegu ewolucji pionowej postawy ciała. Żyła jądrowa odprowadzająca krew z jądra ma odmienną anatomię po stronie lewej co ma wpływ na znacznie częstsze występowanie żylaków powrózka po lewej stronie. Po stronie prawej żyła jądrowa uchodzi bezpośrednio do żyły głównej dolnej (vena cava inferior). Po stronie lewej żyła jądrowa uchodzi pod kątem prostym do żyły nerkowej lewej. Żyła jądrowa lewa jest o około 10 centymetrów dłuższa od prawej a jej długość dochodzi do 42 centymetrów. Wśród innych czynników, które uważa się za przyczynę powstawania żylaków powrózka wymienia się także niewydolność lub brak zastawek w żyłach jądrowych.

Wielu badaczy sugeruje, że części pacjentów może występować zespół „dziadka do orzechów” – ucisk lewej żyły jądrowej między lewą tętnicą nerkową a tętnicą krezkową górną.

Żylaki powrózka nasiennego mogą pojawić się w przebiegu chorób, które powodują ucisk na żyłę jądrową. Do najczęstszych przyczyn wywołujących powstanie żylaków powrózka zalicza się nowotwory nerek, nowotwory przestrzeni zaotrzewnowej, zakrzepicę żyły głównej dolnej.

Zwiększone ciśnienie krwi w lewej żyle jądrowej powoduje wzrost ciśnienia hydrostatycznego w splocie wiciowatym a co za tym idzie upośledzenie ukrwienia i termoregulacji jądra.